de Rode Muur: recensies, besprekingen, samenvattingen – literatuur en non-fictie
Plakplek voor lovende, kritische en leerzame boekbesprekingen
Boekverslag, samenvatting of recensie nodig? Laat je inspireren bij het lezen voor je lijst. En het schrijven van je eigen boekverslagen!
Schopenhauer – Nietzsche 1-0.
In Van mislukkeling naar verzetsheld naar collaborateur vatte ik de gebeurtenissen uit De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans samen. En ik beloofde een tweede bespreking met een antwoord op de vragen: ‘Bestaat Dorbeck wel of niet?’ en ‘Waarom maakt iedereen zo’n punt van het uiterlijk van Osewoudt?’ Hier is die tweede bespreking.
Lees verder “Willem Frederik Hermans – De donkere kamer van Damokles (deel 2)”Een manneke met een minderwaardigheidscomplex op zoek naar erkenning tijdens WO II.
Drie boeken voor de prijs van één! Je krijgt het als je De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans leest. Het is een spannende oorlogsroman over een sigarenboer die in het verzet verzeild raakt. Het is een psychologische roman waarin diezelfde sigarenboer zichzelf van zijn minderwaardigheidscomplex probeert te verlossen. En het is een filosofische roman over de subjectiviteit van onze waarnemingen en de onkenbaarheid van de wereld.
‘Moussa of de dood van een Arabier’ is een commentaar op ‘De vreemdeling’. En tegelijkertijd een eerbetoon aan het hele oeuvre van Albert Camus.
In 2015 won Kamel Daoud de Prix Goncourt voor zijn roman Moussa of de dood van een Arabier (Meursault, contre-enquête). Het verhaal is een reactie op De vreemdeling (L’étranger) van Albert Camus uit 1942 en tegelijkertijd een eerbetoon aan het werk van die Franse schrijver en filosoof.
Lees verder “Kamel Daoud – Moussa of de dood van een Arabier (Meursault, contre-enquête)”
Meursault is iemand die het toeval en de absurditeit van het leven volledig omhelst.
Op mijn leeslijst stond Moussa of de dood van een Arabier (Meursault, contre-enquête) van Kamel Daoud. Die roman is een reactie op De vreemdeling (L’étranger) uit 1942 van Albert Camus (1913-1960). Dus heb ik eerst die roman weer eens uit de kast gehaald en grondig herlezen.
Welkom in de Republiek Gilead. Voorschriften, voorschriften en nog eens voorschriften. Broedmachine voor God en vaderland. Nolite te bastardes carborundorum
The handmaid’s tale (Het verhaal van de dienstmaagd) van Margaret Atwood stamt uit 1985. Nu, ruim dertig jaar later, staat de roman opnieuw volop in de aandacht. Dat komt ongetwijfeld voor een belangrijk deel door de populaire tv-serie die naar aanleiding van de roman is gemaakt. Een tweede reden is dat veel lezers de thema’s in de roman als zeer actueel ervaren.
Samenvatting van Joe Speedboot Tommy Wieringa. Opgroeien in een dorp in het Oosten van het land. Schrijven. Armworstelen. Vliegen. Rijden met shovels. En strijd om een meisje.
Met Joe Speedboot brak Tommy Wieringa door bij het grote publiek. Zelf was ik ook erg onder de indruk van deze roman over vriendschap en opgroeien in Lomark, een dorp in het Oosten van het land. Ik genoot vooral van de krachtige manier waarop Wieringa zijn personages in een paar woorden tot leven wist te wekken. Inmiddels is het ruim tien jaar geleden dat ik Joe Speedboot voor het eerst las. Een goed moment om de roman weer eens uit de kast te halen.
Observatie, fysieke pijn en angst. Twee plus twee is vijf. Doen alsof is niet voldoende. Je moet het menen.
1984 van George Orwell is misschien wel de bekendste dystopie uit de moderne literatuur. Zelfs al heb je de roman nooit gelezen, uitdrukkingen en begrippen als Big brother is watching you, Newspeak en Doublethink zullen je niet onbekend voorkomen. Ze verwijzen naar een totalitaire, alles controlerende staat, waarin mensen leven zonder vrijheid, zonder liefde voor elkaar en zelfs zonder eigen oorspronkelijke gedachten.
Nooit meer lijden. Genoeg te consumeren. Werk op maat. Maar ook een gebrek aan creativiteit en originele gedachten.
Brave new world (Heerlijke nieuwe wereld) van Aldous Huxley verscheen in 1932. De roman wordt vaak in één adem genoemd met 1984 van George Orwell uit 1949. Beide romans beschrijven een dystopie, een samenleving waarin je waarschijnlijk liever niet zou willen leven en die daarmee het tegenovergestelde is van een utopie.
Lees verder “Aldous Huxley – Brave new world (Heerlijke nieuwe wereld)”
Bindervoet en Henkes gaan de strijd aan met biografen van Schopenhauer, om zijn filosofie weer alle aandacht te geven die deze verdient.
In 2018 is het tweehonderd jaar geleden dat De wereld als wil en voorstelling van Arthur Schopenhauer verscheen. Is dit een mooi moment om dit meesterwerk weer eens uit de kast te pakken? Nee. Dit filosofisch hoogtepunt hoort standaard op je bureau, nachtkastje en salontafel te liggen. Opengeklapt. Tot rafelige bladzijden gelezen. Wel of geen herdenking van de verschijningsdatum is daarbij van geen belang. Lees verder “Bindervoet en Henkes – Arthur Schopenhauer, een oorlogsverklaring aan de geschiedenis”
Het diner van Herman Koch opnieuw onder de loep. En een vergelijking met het toneelstuk dat Kees Prins maakte van Het diner.
In juni 2009 schreef ik mijn recensie over Het diner van Herman Koch. Ik noemde het een lekker leesbare roman, met een interessant dilemma als hoofdthema: als je weet dat je kind een verschrikkelijke misdaad heeft gepleegd, geef je hem of haar dan aan bij de politie? ‘Ja’, lijkt mij, maar niet alle personages in Het diner denken daar zo over. Dat had tot een spannende confrontatie kunnen leiden, maar die belofte maakt de roman niet waar. Lees verder “Herman Koch – Het diner (herlezen)”