Christos Tsiolkas – De klap

Lekker meppen. De verwachting waren dus hoog gespannen. Tsiolkas lost ze helaas niet in.

Klap TsiolkasMag je als volwassene een kind slaan? Nee. En als dat kind een ander kind zwaar dreigt te verwonden? Ook niet. Er zijn andere manieren om in te grijpen. Christos Tsiolaks weet er in De klap 400 pagina’s over door te zeuren.

Gedoe om niets

Stel dat iemand anders in een opwelling je kind, dat zich bepaald niet gedraagt, toch een tik geeft, is dat leuk? Nee. Reden om boos te worden? Ja. Heel boos? Ja. Is het ook een reden om een rechtszaak te beginnen? Lijkt me niet.

Zeurende mensen

Welke keuze je zelf ook zou maken, de gebeurtenissen in De klap zijn de meer dan 400 pagina’s zeurende mensen niet waard. Gebruik je tijd liever om Carnage te kijken. Een toneelstuk over ouders die met elkaar in gesprek gaan over hun ‘agressieve’ kinderen en zelf de beheersing langzaam verliezen. Interessanter dan de roman van Tsiolkas. En je bent na 90 minuten klaar.


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *