Duidelijk is dat er boekhandelaren zijn die De vitalist van Gerrit Krol aan de straatstenen niet kwijtraakten. Tot we de roman lazen met de leesclub.
Wij kwamen en haalden de exemplaren van de tafel en later uit de kast. De laatsten moesten zelfs bestellen. Eentje haalde het boek bij een andere.
Over de inhoud is ook nog iets te zeggen. Oersaai. Maar toch blijft het boek in je herinnering.
Waarom?
Daarom is de stijl.
Naschrift twee jaar later: ik heb geen enkel idee meer waarover De vitalist van Gerrit Krol gaat. Dat is dus prima verwoord in deze recensie.