Als jurylid van de Halewijnprijs had ik het Het vergeten seizoen van Peter Delpeut al bekroond. Kan ik het dan maken om hier een negatieve recensie neer te tikken? Nee, dat kan ik niet maken. En daar is ook geen enkele reden voor. Het vergeten seizoen is een parel in de Nederlandse literatuur. Het wordt tijd dat meer mensen dat ontdekken.
Arm meisje met de stigmata
In het Oosten van het land ontvangt een arm meisje iedere vrijdag de stigmata van Christus. Is het een wonder, massahysterie of oplichterij? De plaatselijke pastoor en dokter gaan de strijd met elkaar aan. Godsdienst tegen wetenschap.
Speelbal tussen godsdienst en wetenschap
Eigen dogma’s worden door de pastoor en dokter met gemak gerelativeerd als het helpt die van de ander onderuit te halen. En het arme meisje is de speelbal van deze twee heren. Of is ze toch vooral slachtoffer van haar moeder? Zij is wat praktischer dan beide theoretische kemphanen en zoekt vooral het geldelijke gewin.
Niet vergeten te lezen
Ik zou zeggen: lezen deze roman. Hij is prachtig. Binnen de leesclub kwamen overigens vooral de leden met hun wieg in Katholieke contreien superlatieven te kort. De protestanten zijn duidelijk wat gereserveerder. Te streng in de leer waarschijnlijk. Iets dat je de pastoor in Het vergeten seizoen in ieder geval niet kunt verwijten.
.