Goed of fout? Schieten op brandende Duitse burgers in de Elbe. Een verminkte terugkeer. Daderhaat. De code als façade.
Een andere kant van het verhaal. Dat is Het stenen bruidsbed in één zin. Toen de roman in 1959 verscheen, waren er nog maar veertien jaar verstreken sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Voor verwerking van de verschrikkingen die men had meegemaakt was nog geen tijd geweest. Alle ogen waren gericht op de toekomst en wederopbouw. De algemene opinie luidde dat de overlevenden geluk hadden gehad, dus niet mochten klagen. En als er al over de oorlog werd gesproken, was het in duidelijke categorieën: ‘goed’ of ‘fout’. Nuances waren ver te zoeken. Verzetsstrijders en geallieerden waren helden. In alles. Altijd. NSB-ers en Duisters waren misdadigers. Nooit slachtoffer. Zeker niet. Lees verder “Harry Mulisch – Het stenen bruidsbed”